Ruch Związkowy



Ruch Związkowy

Pismo powstało z inicjatywy ROPCiO, wydawane w latach 1978-1980 w Łodzi, skierowane było do środowisk robotniczych. Programowe założenia zawarte zostały w jego podtytule: „Pismo poświęcone odrodzeniu wolnego ruchu zawodowego w Polsce”. Kolegium redakcyjne pisma tworzyły cztery osoby: Andrzej Woźnicki z Łodzi (główny redaktor), na którym spoczywało najwięcej obowiązków, pozostałe osoby, reprezentujące Wolne Związki Zawodowe, to: Kazimierz Świtoń z Katowic, Roman Kściuczek z Mysłowic i Jan Zapolnik z Gdańska. Drukowano na terenie miasta Łodzi, głównie w domu pułkownika Jana Szostaka (b. członka AK) oraz w wynajmowanym przez Piotra Tomczaka mieszkaniu.

Publikowano materiały informacyjne i oficjalne oświadczenia WZZ Górnego Śląska i Wybrzeża, okazjonalnie pojawiały się krótkie teksty historyczne z okazji 11 listopada, 1 września, czy wydarzeń Grudnia ’70. W sumie ukazało się osiem numerów, każdy o objętości do 8 stron. W 1978 r. były to cztery numery, w 1979 r. ukazał się tylko jeden, ponieważ SB skonfiskowała materiał przygotowany do kolejnych numerów. Nigdy nie ukazały się numery 6 i 8, ale zostały uwzględnione w numeracji pisma. W 1980 r. powstały trzy numery - nr 7 z datą 1 marca, kolejne dwa (nr 9 i 10) ukazały się w zmienionej sytuacji politycznej i społecznej, całkowicie poświęcone zostały rodzącemu się nowemu związkowi zawodowemu.

Powiązane informacje