Władysław Sulecki
Od 1977 r. współpracował z KOR/KSS „KOR”; kolportował niezależne wydawnictwa w woj. katowickim, a w latach 1977–1979 był współpracownikiem redakcji „Robotnika”. Współzałożyciel Komitetu Pracowniczego WZZ.
Urodził się 17 II 1931 r. w Dobrzejewicach k. Lipna, zmarł 16 XII 2004 r. w Hagen w Niemczech. W latach 1955–1956 służył jako funkcjonariusz MO w Sośnicowicach i Łabędach, od 1956 r. był zatrudniony w KWK Zabrze-Wschód w Zabrzu, następnie w KWK Gliwice. 24 VI 1960 r. wziął udział w demonstracji w obronie krzyża w Gliwicach, po której przez kilkadziesiąt dni przebywał w areszcie śledczym. W czerwcu 1976 r. został powołany na specjalne ćwiczenia wojskowe w ramach akcji prewencyjnego odosobnienia potencjalnych liderów strajków i demonstracji. Od 1977 r. współpracował z KOR/KSS „KOR”; kolportował niezależne wydawnictwa w woj. katowickim, a w latach 1977–1979 był współpracownikiem redakcji „Robotnika”. W lutym 1978 r. wraz z Kazimierzem Świtoniem, Romanem Kściuczkiem, Ignacym Pinesem i Tadeuszem Kickim założył Komitet Pracowniczy WZZ. Był szykanowany, zarówno on, jak i jego rodzina, pobity, wielokrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany, kontrolowany w pracy, nakłaniany do wyjazdu z kraju. Od 4 III 1979 r. przebywał na emigracji w RFN. Współpracował z ośrodkami emigracji polskiej na Zachodzie, m.in. po 13 XII 1981 r. z Komitetem Koordynacyjnym NSZZ „Solidarność” w Paryżu. Ponadto starał się działać na rzecz Związku w miejscu swego zamieszkania.
W latach 1976–1982 był rozpracowywany w ramach SOR „Górnik”, wcześniej w ramach KE „Fanatyk”.
Na podstawie biogramu zamieszczonego na stronach „Encyklopedii Solidarności” (http://www.encysol.pl/wiki/W%C5%82adys%C5%82aw_Sulecki) i J. Neja, Władysław Sulecki 1931–2004 – życiorys śląskiego opozycjonisty [w:] Górny Śląsk w Polsce Ludowej, t. 2, Przywódcy–Bohaterowie–Wrogowie, red. A. Dziurok, B. Linek, Katowice–Opole (w druku).