Stanisław Tor

Od 1977 r. współpracował z ROPCiO, KOR/KSS „KOR” i SKS, a od lutego 1978 r. z WZZ w Katowicach. W maju 1978 r. został mężem zaufania KWZZ dla Krakowa.

Urodził się 19 VI 1910 r. w Kohylnie na Wołyniu, zmarł w 1981 r. w Krakowie. Miał średnie wykształcenie rolnicze.

Walczył podczas II wojny światowej, m.in. w obronie Tobruku i pod Monte Cassino. Do 1962 r. przebywał na emigracji w Wielkiej Brytanii i USA, po powrocie do Polski utrzymywał się z lekcji jęz. angielskiego i uprawy warzyw w przydomowym ogródku.

Od 1977 r. współpracował z ROPCiO, KOR/KSS „KOR” i SKS, a od lutego 1978 r. z WZZ w Katowicach. W maju 1978 r. został mężem zaufania KWZZ dla Krakowa. Rolą mężów zaufania miało być w perspektywie pośredniczenie między katowickim Komitetem a lokalnym środowiskiem i pomoc w zakładaniu związków zawodowych w zakładach pracy, plan ten jednak nie został zrealizowany. W kwietniu 1978 r. został współzałożycielem Instytutu Katyńskiego w Krakowie, rok później – Chrześcijańskiej Wspólnoty Ludzi Pracy. 1 IX 1979 r. podpisał Akt KPN, później należał do Rady Politycznej KPN i Kierownictwa Akcji Bieżącej Obszaru II KPN. W 1980 r. był kandydatem na posła. W jego domu w Krakowie odbywały się spotkania SKS, WZZ, ROPCiO, KPN.

Od 26 do 30 VIII 1980 r. uczestniczył (z Janem Leszkiem Franczykiem, Zygmuntem Łenykiem, Adamem Macedońskim i Mieczysławem Majdzikiem) w głodówce solidarnościowej ze strajkującymi na Wybrzeżu w kościele Matki Bożej Królowej Polski w Nowej Hucie-Bieńczycach (Arka Pana).

Był rozpracowywany ramach SOS krypt. „Rolnik” (1976–1977) oraz „Reemigrant” (1978–1981).

Na podstawie biogramu zamieszczonego na stronach „Encyklopedii Solidarności” (przed XII 2020 r.)