Lech Zborowski
Członek WZZ Wybrzeża, w 1979 uczestnik przygotowań i obchodów 3 V i rocznicy Grudnia ’70 w Gdańsku, drukarz i kolporter m.in. ulotek i oświadczeń WZZ, uczestnik akcji ulotkowych, protestacyjnych, wspierał robotników zwolnionych z pracy (m.in. Lecha Wałęsę i Annę Walentynowicz).
Urodził się 11 III 1957 w Zielonej Górze. Ukończył ZSZ tamże (1976).
1973-1974 pracownik Gdańskich Zakładów Graficznych, 1975-1976 zasadnicza służba wojskowa, 1977-1978 pracownik Spółdzielni Inwalidów im. Obrońców Helu w Gdańsku, 1978-1979 prace dorywcze, 1979-1980 pracownik Przedsiębiorstwa Malmor w Gdańsku. Od 1979 członek WZZ Wybrzeża, w 1979 uczestnik przygotowań i obchodów 3 V i rocznicy Grudnia ’70 w Gdańsku, drukarz i kolporter m.in. ulotek i oświadczeń WZZ, uczestnik akcji ulotkowych, protestacyjnych, wspierał robotników zwolnionych z pracy (m.in. Lecha Wałęsę i Annę Walentynowicz), w III 1980 przed wyborami do Sejmu PRL kolporter ulotek (z innnymi członkami WZZ) przed kościołami w Gdańsku i Słupsku, uczestnik akcji plakatowania nawołującej do bojkotu wyborów.
W VIII 1980 uczestnik przygotowań do strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, 14 VIII 1980 rozdawał w wagonach Szybkiej Kolei Miejskiej ulotki nawołujące do obrony Anny Walentynowicz (zwolnionej 7 VIII 1980 z pracy w SG), 14-31 VIII 1980 uczestnik strajku w SG, współorganizator Wolnej Drukarni w SG (uczył stoczniowców druku); IX 1980 – IX 1981 organizator drukarni w siedzibie MKZ.
13-16 XII 1981 uczestnik strajku w SG, tuż przed pacyfikacją wyniósł (z Anną Sosnowską i Wojciechem Bubellą) sprzęt poligraficzny. XII 1981 – II 1983 bez zatrudnienia. 1982-1983 współpracownik RKK, z Bogdanem Borusewiczem drukarz oświadczeń i informacji RKK.
Od 1983 na emigracji w RFN, od 1985 w USA; 1985-1989 pracownik drukarni w Bostonie, od 1990 własna działalność gospodarcza.
Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2018).
Opracował: Arkadiusz Kazański (ENCYKLOPEDIA SOLIDARNOŚCI)